Así es la gente | ||
Άσε με στο μεθοκόπι έτσι ειν’ οι ανθρώποι τόσο αμαρτωλοί κι ωραίοι τόσο άνθρωποι όσα λάθη κι αν μου βρούνε θα συγχωρεθούνε μα για σένα τι θα πούνε την απάνθρωπη Νύχτωσε και ξεπαγιάζω στα σκαλιά πλαγιάζω μ’ είδανε τα νυχτοπούλια και βουρκώσανε αν πεθάνω τι θα κάνεις να ξαναζεστάνεις τα χλωμά σβηστά μου χείλια που παγώσανε Άσε με στο μεθοκόπι έτσι ειν’ οι ανθρώποι τόσο αμαρτωλοί κι ωραίοι τόσο άνθρωποι δε σου μάθανε ακόμη τι θα πει συγγνώμη σαν γυαλί κόβει η ματιά σου η απάνθρωπη | Déjame en la borrachera, así es la gente Tan pecadora y guapa, tanta gente Por muchos errores que me encuentren, se perdonarán Pero, ¿qué dirán para ti, la inhumana? Anocheció y me congelo, en los escalones me acuesto Me vieron las lechuzas y se empañaron Si me muero, ¿qué harás para volver a calentarte? Mis pálidos labios apagados que se congelaron Déjame en la borrachera, así es la gente Tan pecadora y guapa, tanta gente Todavía no te enseñaron qué significará "perdón" Tu mirada inhumana corta como un cristal | |
CMS © 05.03.2007 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info