Él estaba solo
Εκείνος ήταν μόνος μες στα πλήθη εκείνος ήταν μόνος στο κελί γι’ αυτόν αργά τραγούδησες πολύ αργά πολύ αργά πολύ αργά Εκείνος δεν ακούει τη φωνή σου η αγάπη σου είναι νεκρή γι’ αυτόν είναι νεκρά τα λόγια κι οι λυγμοί σου αργά η μνήμη αργά και το φιλί σου πολύ αργά πολύ αργά Εκείνος ήταν ήρεμος κι ωραίος κι εσύ σπαράζεις μόνος κι ορφανός εκείνος ήταν δίκαιος κι απέραντος σαν ουρανός σαν ουρανός Κι εσύ φωνάζεις τώρα τ’ όνομά του στο αίμα τού ορκίζεσαι μ’ οργή περίμενε στην ώρα του θανάτου σαν τη βροχή μας φεύγει τώρα το παιδί σαν τη βροχή σαν τη βροχή		Él estaba solo en las multitudes Él estaba solo en la celda Cantabas por él lentamente Muy lentamente, muy lentamente, muy lentamente Él no escucha tu voz Tu amor por él está muerto Están muertas las palabras y tus sollozos Lentamente, la memoria, la memoria lentamente y tu beso Muy lentamente, muy lentamente Él era tranquilo y guapo Y tú te desgarras solo y huérfano Él era justo e infinito Como un cielo, como un cielo Tú también gritas ahora su nombre Juras en su sangre con enojo Esperó a la hora de su muerte Como la lluvia, se nos va ahora el chaval Como la lluvia, como la lluvia
CMS © 05.03.2007

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info