La stazione
Σ’ είδα σ’ ένα σταθμό
να μιλάς στα παιδιά,
ένα γκρι φορούσες παλτό,
με χαμένη κοιτούσες ματιά.
Σαν γλυκιά μουσική
η ζεστή σου φωνή
έκρυβε το Θεό
μες στο γκρίζο σταθμό.
Ξαφνικά γυρνάς
και μου χαμογελάς,
με ένα αλλιώτικο φως
πλημμυρίζει ο σταθμός.
Ήρθαν τρένα πολλά
μα εγώ έμεινα εκεί
κι άκουγα σιωπηλά
τη γλυκιά μουσική.
Σ’ ένα γκρίζο σταθμό
άρχισε μια ζωή
μ’ ένα χαμόγελο απλό,
μ’ ένα σου βλέμμα ζεστό.
Ήρθαν τρένα πολλά
να με πάρουν μακριά
μα ταξίδευα πια
στη δική σου ματιά.
Ti ho vista in una stazione
parlare con dei bambini
indossavi un palto' grigio
avevi uno sguardo perduto.
Come dolce musica
la tua voce calda
nascondeva una divinita'
nella stazione grigia.
Di colpo ti giri
e mi sorridi
di una luce straordinaria
si inonda la stazione.
Son venuti molti treni
ma io son rimasto li'
ed ascoltavo in silenzio
la dolce musica.
In una stazione grigia
ha avuto inizio una vita
con un semplice sorriso
con uno sguardo caldo.
Sono venuti molti treni
per portarmi lontano
ma ormai viaggiavo
nel tuo sguardo.
roberto patritti, roberto patritti © 05.03.2007