Anocheció sin luna
Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι
το σκοτάδι είναι βαθύ
κι όμως ένα παλληκάρι
δεν μπορεί να κοιμηθεί
Άραγε τι περιμένει
απ’ το βράδυ ως το πρωί
στο στενό το παραθύρι
που φωτίζει με κερί
Πόρτα ανοίγει πόρτα κλείνει
με βαρύ αναστεναγμό
ας μπορούσα να μαντέψω
της καρδιάς του τον καημό
Anocheció sin luna
La oscuridad es profunda
Y, sin embargo, un muchacho
No puede dormir
¿Qué espera acaso?
Desde el anochecer hasta el amanecer
En la ventana estrecha
Que alumbra con una vela
Una puerta se abre, una puerta se cierra
Con un suspiro pesado
Ojalá pudiera adivinar
La tristeza de su corazón
CMS © 05.03.2007