Soy un cuerpo perdido
Ειμ’ ένα κορμί χαμένο ένας άσωτος υιός απ’ το σπίτι μου φευγάτος κι απ’ τον τόπο μου μακριά στο γκρεμό κατρακυλάω κάθε μέρα πιο βαθιά Για σένα άπονη αργοπεθαίνω για σένα έγινα κορμί χαμένο Σαν τα μαύρα νυχτοπούλια μέσα στα σκοτάδια ζω δεν υπάρχει πια για μένα σωτηρία στη ζωή το φινάλε μου θα είναι πόνος και καταστροφή Για σένα άπονη αργοπεθαίνω για σένα έγινα κορμί χαμένο Της ζωής τ’ αστροπελέκια δίχως λύπη με χτυπούν μα εγώ δεν το λυπάμαι το χαμένο μου κορμί μοναχά μια μάνα κλαίω που την πίκρανα πολύ Για σένα άπονη αργοπεθαίνω για σένα έγινα κορμί χαμένο		Soy un cuerpo perdido, un hijo pródigo Escapado de mi casa y lejos de mi lugar Bajo por el precipicio cada día más profundamente Por ti, mujer sin dolor, muero lentamente Por ti me he vuelto un cuerpo perdido Vivo como las negras lechuzas en las oscuridades Ya no hay en la vida salvación para mí Mi final será dolor y catástrofe Por ti, mujer sin dolor, muero lentamente Por ti me he vuelto un cuerpo perdido Me golpean sin tristeza los relámpagos de la vida Pero yo no siento pena por mi cuerpo perdido Solamente lloro a una madre a la que amargué mucho Por ti, mujer sin dolor, muero lentamente Por ti me he vuelto un cuerpo perdido
CMS © 06.03.2007

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info