Vivan los rebetes
Πώς μ’ αρέσει το πιοτό
μ’ αρέσει και το πίνω να ξεχνώ
με σαμπάνιες και "Μαρκό"
τον κάθε πόνο σβήνω σβήνω και ξεχνώ
Εβίβα ρεμπέτες εβίβα παιδιά
μες τη ρεμπέτικη τούτη βραδιά
παίξε μπουζούκι μου κι όχι πολλά
λίγα χρόνια και καλά
Στης ταβέρνας τη γωνιά
αράζω κάθε βράδυ μοναχός
με μπουζουκομπαγλαμά
ξεχνάω κάθε ντέρτι ντέρτι ο φτωχός
Εβίβα ρεμπέτες εβίβα παιδιά
μες τη ρεμπέτικη τούτη βραδιά
παίξε μπουζούκι μου κι όχι πολλά
λίγα χρόνια και καλά
Δεν το κρύβω ούτε στιγμή
μ’ αρέσει και το πίνω σαν μπεκρής
δε μου καίγεται καρφί
κι αν δε ρουφήξω (ρουφήξει;) χείλια χείλια μιας μικρής
Cómo me gusta la bebida
Me gusta y me la bebo para emborracharme
Con un viejo zeibébiko
Borro cada dolor, borro y olvido
Vivan los rebetes, vivan los chicos
Con la música rebética toda la noche
Toca, buzuki mío y no demasiados
Pocos años y buenos
En la esquina de la taberna
Termino cada noche solo
Con buzuki y baglamás
Cada pena ahogo, ahogo, pobre de mí
Vivan los rebetes, vivan los chicos
Con la música rebética toda la noche
Toca, buzuki mío y no demasiados
Pocos años y buenos
CMS © 19.03.2007