Statue (Sfakianakis)

Αυτή την άγια ώρα
Που τα χείλη μας σμίγουν
Και φυλακίζουν χιλιάδες σ’ αγαπώ
Αυτή την άγια ώρα
Δε χρειάζονται λόγια
Μιλάει η αγάπη μας
Και για τους δυο

Αγάλματα, να γινόμασταν αγάλματα
Αυτή την άγια ώρα
Τούτη τη στιγμή
Να πέθαινα μες στα χέρια σου αγάπη μου
Να πέθαινες μες στα χέρια μου κι εσύ
Να `ταν μαχαίρι το φιλί

Αυτή την άγια ώρα
Που τα χέρια μας καίνε
Είναι ο πόθος μαρτύριο γλυκό
Αυτή την άγια ώρα
Να σταμάταγε ο χρόνος
Πάνω στη λέξη σ’ αγαπώ

Αγάλματα, να γινόμασταν αγάλματα
Αυτή την άγια ώρα
Τούτη τη στιγμή
Να πέθαινα μες στα χέρια σου αγάπη μου
Να πέθαινες μες στα χέρια μου κι εσύ
Να `ταν μαχαίρι το φιλί


U ovom svetom trenutku
kada se nase usne spajaju
i hiljadu reci "volim te" cuvaju
U ovom svetom trenutku
nisu potrebne reci
nasa ljubav govori
umesto nas

U statue kad bismo se pretvorili
u ovom svetom trenutku
u ovom trenu
da umrem u tvojim rukama, ljubavi
da umres u mojim ti
poljubac kao noz da nas usmrti

U ovom svetom trenutku
kada nase ruke gore
pozuda je sladak greh
U ovom svetom trenutku
kada bi stalo vreme
dok izgovaramo "volim te"

U statue kad bismo se pretvorili
u ovom svetom trenutku
u ovom trenu
da umrem u tvojim rukama, ljubavi
da umres u mojim ti
poljubac kao noz da nas usmrti

neraidaBGD, Ivana © 19.03.2007

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info