Odlazim
Κάποτε έχτιζα ένα όνειρο τη μέρα,
τώρα η στράτα μου δεν πάει παραπέρα,
φεύγω, τώρα φεύγω.
Κάποτε κοίταζα τον ήλιο μες στα μάτια
κι αυτό τον ήλιο μου τον κάνανε κομμάτια,
φεύγω, τώρα φεύγω.
Τώρα ο ουρανός δε με φοβίζει όσο κι αν βρέχει,
τώρα η ελπίδα μου ταυτότητα δεν έχει,
φεύγω, τώρα φεύγω.
Φεύγω, φεύγω και παίρνω την καρδιά μου,
κι ένα τραγούδι συντροφιά μου, φεύγω, φεύγω.
Φεύγω, κι αφήνω πίσω μου συντρίμμια,
αρρωστημένους και αγρίμια, φεύγω, φεύγω,
φεύγω, τώρα φεύγω.
Δεν το αντέχω να βουλιάζω μες στο ψέμα,
τώρα κατάλαβα πως ήμουν ένα δέμα,
φεύγω, τώρα φεύγω.
θέλω να ζήσω τη ζωή μου έξω απ’ τα μέτρα,
τώρα που σκλήρυνε η καρδιά μου σαν την πέτρα,
φεύγω, τώρα φεύγω.
Τώρα ο κόσμος και οι φωνές δε με τρομάζουν,
τώρα τα χέρια μου ένα σύνθημα χαράζουν,
φεύγω, τώρα φεύγω, φεύγω, τώρα φεύγω.
Nekada sanjah po jedan san svaki dan,
sada moj put ne vodi dalje,
odlazim , sada odlazim.
Nekada gledah sunce ravno u oci
ali i to sunce mi slomise u komade,
odlazim, sada odlazim.
Sada me nebo ne plasi ma koliko da kisi,
sada moja nada vise ne postoji,
odlazim, sada odlazim.
Odlazim, odlazim i uzimam sa sobom srce moje,
i jednu pesmu da mi pravi drustvo, odlazim, odlazim.
Odlazim, i ostavljam za sobom pustos,
bolesne i divlje, odlazim, odlazim,
odlazim, sada odlazim.
Ne mogu izdrzati da tonem u lazima,
sada shvatih da sam bila paket,
odlazim, sada odlazim.
Zelim da zivim svoj zivot bez ogranicenja,
sada kada se srce moje pretvorilo u kamen,
odlazim, sada odlazim.
Sada me ljudi i glasovi ne plase,
sada ruke moje jedan znak rezu,
odlazim, sada odlazim, odlazim, sada odlazim.
serbia © 21.03.2007