An einem Maitag ginst du fort | ||
Μέρα Μαγιού μου μίσεψες μέρα Μαγιού σε χάνω άνοιξη γιε που αγάπαγες κι ανέβαινες απάνω Στο λιακωτό και κοίταζες και δίχως να χορταίνεις άρμεγες με τα μάτια σου το φως της οικουμένης Και μου ιστορούσες με φωνή γλυκιά ζεστή κι αντρίκεια τόσα όσα μήτε του γιαλού δεν φτάνουν τα χαλίκια Και μου `λεγες πως όλ’ αυτά τα ωραία θα `ν’ δικά μας και τώρα εσβήστης κι έσβησε το φέγγος κι η φωτιά μας | An einem Maitag gingst du fort An einem Maitag verlor ich dich Frühling war's, mein Sohn, der dir so lieb und wo du hinaufstiegst zur Terrasse und schautest ohne je satt zu werden saugtest du mit deinen Augen das Licht der Welt Und du erzähltest mir mit einer Stimme lieb warm und kräftig so vieles, dass des ganzen Meeres Kieselsteine es aufzuzählen nicht genügen Und du sagtest mir, all dies Schöne wird unser sein und nun bist du fort und erloschen sind unser Licht und unser Feuer | |
kp140678 © 26.03.2007 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info