Veceras (Xatzigiannis)
She never took the train alone she hated being on her own
She always took me by the hand and say she needs me
Φοβόταν μόνη να βρεθεί έτρεμε κάθε σιωπή
πάντα με κράταγε σφιχτά να μη της φύγω
But then night becomes the day and there’s nothing left to say
If there’s nothing left to say then something’s wrong
Σήμερα με σκότωσες ξανά μετά από δυο φιλιά με πέθανες ξανά
Oh tonight you killed me with your smile so beautiful and wild so beautiful and wild
Πάντα εδώ και πάντα αλλού ο νικητής του παιχνιδιού
παίρνει ένα της φιλί λίγο πριν φύγει
But in a whisper she’d arrive and dance into my life
Like a music melody like a lovers song
Oh tonight you killed me with your smile so beautiful and wild so beautiful
Σήμερα με σκότωσες ξανά μετά από δυο φιλιά με πέθανες ξανά
Through the darkest night σου τραγουδώ
And the light that shines είμαι ακόμα εδώ
It’s who you are είμαι ακόμα εδώ
Oh tonight σήμερα you killed me with your smile so beautiful and wild so beautiful
Σήμερα με σκότωσες ξανά μετά από δυο φιλιά με πέθανες ξανά
Ona nikad nije sama putovala vozom, mrzela je da bude sama
Uvek me je drzala za ruku i govorila da me treba
Plasila se da bude sama, drhtala je u svakoj tisini
Uvek me je cvrsto drzala uz sebe, da joj ne odem
Ali posle noci dolazi dan i nema vise sta da se kaze
A kad nema vise sta da se kaze, onda nesto nije u redu
Danas si me opet ubila, posle dva poljupca, opet si me ubila
Veceras si me ubila svojim osmehom, tako lepim i divljim, tako lepim i divljim
Uvek ovde i negde drugde, pobednik igre
Dobija jedan njen poljubac, pre nego sto ode
Ali sapatom, ona bi dosla i u mom zivotu plesala
Kao lepa melodija, kao ljubavna pesma
Veceras si me ubila svojim osmehom, tako lepim i divljim, tako lepim
Danas si me opet ubila, posle dva poljupca, opet si me ubila
U najtamnijoj noci, pevam ti
I svetlost koja zraci, jos uvek sam tu
Bitno je ko si, jos uvek sam tu
Veceras si me ubila svojim osmehom, tako lepim i divljim, tako lepim
Danas si me opet ubila, posle dva poljupca, opet si me ubila
neraidaBGD, Ivana © 30.03.2007