Me voy | ||
Κάποτε έχτιζα ένα όνειρο τη μέρα, τώρα η στράτα μου δεν πάει παραπέρα, φεύγω, τώρα φεύγω. Κάποτε κοίταζα τον ήλιο μες στα μάτια κι αυτό τον ήλιο μου τον κάνανε κομμάτια, φεύγω, τώρα φεύγω. Τώρα ο ουρανός δε με φοβίζει όσο κι αν βρέχει, τώρα η ελπίδα μου ταυτότητα δεν έχει, φεύγω, τώρα φεύγω. Φεύγω, φεύγω και παίρνω την καρδιά μου, κι ένα τραγούδι συντροφιά μου, φεύγω, φεύγω. Φεύγω, κι αφήνω πίσω μου συντρίμμια, αρρωστημένους και αγρίμια, φεύγω, φεύγω, φεύγω, τώρα φεύγω. Δεν το αντέχω να βουλιάζω μες στο ψέμα, τώρα κατάλαβα πως ήμουν ένα δέμα, φεύγω, τώρα φεύγω. θέλω να ζήσω τη ζωή μου έξω απ’ τα μέτρα, τώρα που σκλήρυνε η καρδιά μου σαν την πέτρα, φεύγω, τώρα φεύγω. Τώρα ο κόσμος και οι φωνές δε με τρομάζουν, τώρα τα χέρια μου ένα σύνθημα χαράζουν, φεύγω, τώρα φεύγω, φεύγω, τώρα φεύγω. | Alguna vez construía un sueño al día, Ahora mi camino no va más allá, Me voy, ahora me voy. Algunas veces miraba al sol a los ojos, E hice pedazos este sol, Me voy, ahora me voy. Ahora el cielo no me asusta por mucho que llueva, Ahora mi esperanza no tiene identidad, Me voy, ahora me voy. Me voy, me voy y tomo mi corazón, Y una canción como compañía mía, me voy, me voy. Me voy, y dejo ruinas detrás de mí, Enfermos y salvajes,me voy, me voy, Me voy, ahora me voy. No soporto hundirme en la mentira, Ahora me di cuenta de que era yo un bulto, Me voy, ahora me voy. Quiero vivir mi vida fuera de medidas, Ahora que se endureció mi corazón como la piedra, Me voy, ahora me voy. Ahora el mundo y las voces no me asustan, Ahora mis manos graban un lema, Me voy, ahora me voy, me voy, ahora me voy. | |
CMS © 02.04.2007 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info