Mediterranean
Μεσόγειο τη λεν και παίζουνε γυμνά παιδιά με μαύρα μάτια αγάλματα πικρά γέννησε τους Θεούς, τον ίδιο το Χριστό το καλοκαίρι εκεί δεν τρέμει τον καιρό μεσ’ τη Μεσόγειο Το αίμα τους αιώνες σκάλισε εκεί τα βράχια και τους κάβους και τη βαθιά σιωπή νησιά σαν περιστέρια αιώνιες φυλακές το καλοκαίρι εκεί δεν τρέμει τις βροχές μεσ’ τη Μεσόγειο Οι κάμποι κι οι ελιές χάνονται στη φωτιά τα χέρια μένουν μόνα κι άδεια τα κορμιά λαοί της συμφοράς και πίκρα του θανάτου το καλοκαίρι εκεί δε χάνει τα φτερά του μεσ’ τη Μεσόγειο εδώ στη λίμνη αυτή γεννήθηκα κι εγώ μεσόγειος του φόβου και των πικρών καιρών τα όνειρα που `παίζαν στα βαθιά νερά γινήκαν δέντρα μόνα στα ξερά νησιά μεσ’ τη Μεσόγειο Τον Παρθενώνα κρύβουν σύννεφα βαριά στην Ισπανία εχάθη η λέξη «λευτεριά» πάντα η Αθήνα μένει όνειρο πικρό το καλοκαίρι εκεί δεν τρέμει τον καιρό μες στη Μεσόγειο		They call it Mediterranean and naked they play dark eyed children, bitter statues it gave birth to the gods, Christ himself summer is not afraid of weather there, in the Mediterranean Blood tampered centuries there the rocks and the headlands and the deep silence islands like pigeons, eternal prisons summer is not afraid of rains there, in the Mediterranean Valleys and olives get lost in fire hands stay lonely and the bodies empty nations of despair and the bitterness of death summer does not lose its' wings there, in the Mediterranean Here in that lake I was born too Mediterranean of fear and bitter times dreams that played in deep waters and became lonely trees in dry islands in the Mediterranean Heavy clouds hide the Parthenon In Spain the word 'liberty' is lost but if Athens still is a bitter dream summer is not afraid of weather there in the Mediterranean.
marvel © 20.04.2007

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info