Mediterranean

Μεσόγειο τη λεν και παίζουνε γυμνά
παιδιά με μαύρα μάτια αγάλματα πικρά
γέννησε τους Θεούς, τον ίδιο το Χριστό
το καλοκαίρι εκεί δεν τρέμει τον καιρό
μεσ’ τη Μεσόγειο

Το αίμα τους αιώνες σκάλισε εκεί
τα βράχια και τους κάβους και τη βαθιά σιωπή
νησιά σαν περιστέρια αιώνιες φυλακές
το καλοκαίρι εκεί δεν τρέμει τις βροχές
μεσ’ τη Μεσόγειο

Οι κάμποι κι οι ελιές χάνονται στη φωτιά
τα χέρια μένουν μόνα κι άδεια τα κορμιά
λαοί της συμφοράς και πίκρα του θανάτου
το καλοκαίρι εκεί δε χάνει τα φτερά του
μεσ’ τη Μεσόγειο

εδώ στη λίμνη αυτή γεννήθηκα κι εγώ
μεσόγειος του φόβου και των πικρών καιρών
τα όνειρα που `παίζαν στα βαθιά νερά
γινήκαν δέντρα μόνα στα ξερά νησιά
μεσ’ τη Μεσόγειο

Τον Παρθενώνα κρύβουν σύννεφα βαριά
στην Ισπανία εχάθη η λέξη «λευτεριά»
πάντα η Αθήνα μένει όνειρο πικρό
το καλοκαίρι εκεί δεν τρέμει τον καιρό
μες στη Μεσόγειο


They call it Mediterranean and naked they play
dark eyed children, bitter statues
it gave birth to the gods, Christ himself
summer is not afraid of weather there,
in the Mediterranean

Blood tampered centuries there
the rocks and the headlands and the deep silence
islands like pigeons, eternal prisons
summer is not afraid of rains there,
in the Mediterranean

Valleys and olives get lost in fire
hands stay lonely and the bodies empty
nations of despair and the bitterness of death
summer does not lose its' wings there,
in the Mediterranean

Here in that lake I was born too
Mediterranean of fear and bitter times
dreams that played in deep waters
and became lonely trees in dry islands
in the Mediterranean

Heavy clouds hide the Parthenon
In Spain the word 'liberty' is lost
but if Athens still is a bitter dream
summer is not afraid of weather there
in the Mediterranean.

marvel © 20.04.2007

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info