Once I had a love | ||
Είχα μια αγάπη μια φορά που’ μοιαζε λίγο στη θλίψη μόνο με τη φτωχογειτονιά εκεί που η σκέψη ακροπατεί σαν το φονιά για να τη δει απ’ τη γωνιά πώς να ξεφύγω. Μοιάζουν οι δρόμοι μας σπαθιά που συναντιούνται μέσα στη νύχτα και ραΐζουν τη σιωπή αίμα στ’ αχείλι και στο βλέμμα αστραπή πες μου ποιο στόμα να τα πει και πώς ξεχνιούνται. Τ’ όνειρο μικρή σαν χαθώ νωρίς κάμε φυλαχτό για να το φορείς ράψε δυο πουλιά με κλωστή χρυσή το `να να `μαι εγώ, τ’ άλλο να `σαι εσύ. Πέρασε κόσμε κι η παράσταση θ’ αρχίσει και θα τα πούμε σαν δυο φίλοι γκαρδιακοί που σμίξανε κάποια θλιμμένη Κυριακή σε μια ταβέρνα ερημική κι έχουν μεθύσει. Άσπρο πουκάμισο θα βάλω απόψε πάλι να πέσει απάνω του σαν ταύρος ο καιρός δώσε μου μάνα την ευχή να βγω γερός πόλεμος είναι και χορός και παραζάλη. Τ’ όνειρο μικρή σαν χαθώ νωρίς κάμε φυλαχτό για να το φορείς ράψε δυο πουλιά με κλωστή χρυσή το `να να `μαι εγώ, τ’ άλλο να `σαι εσύ. | Once I had a love that shared some of the grief which overwhelms the slums where thoughts lurk like a killer only to see their precious love; to leave I cannot. Our roads are just like swords that meet in the night and silence they break thunder and blood our gaze those that lips can say who can forget. My love, when I perish dream as amulet cherish make two birds with golden thread and both of us youll wear. Now everyone, come close and the show will begin well talk as true friends a Sunday they met and their pain they shared over too many drinks. Tonight once again, Ill put on my all-white shirt, like red rag to time, and pray for me to stay alive Its a dance and fight whirl in the mind. My love, when I perish dream as amulet cherish make two birds with golden thread and both of us youll wear.* | |
stixoi.info © 27.12.2003 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info