Unfairly
Ήταν το
μοιραίο βράδυ μου
μες στο σκοτάδι μου
να εμφανιστείς εσύ.
Πίστεψα
δεν ήταν σύμπτωση
μ’αυτή η περίπτωση
που έψαχνα μια ζωή.
Μ’ άδικα
άδικα μωρό μου χάθηκα
μες στο βλέμμα σου βραδιάτικα
κι ερωτεύτηκα χωρίς επιστροφή.
Βιάστηκα
φέρθηκα τόσο παιδιάστικα
κι από εσένα καταστράφηκα
κρίμα γιατί αλλιώς σε είχα φανταστεί.
Πίστεψα
σε σένα πίστεψα
μα παρερμήνεψα
το χαρακτήρα σου.
Πίστεψα
πως ήσουν έρωτας
μα εσύ ήρθες καίγοντας
τα πάντα γύρω σου.
Κι άδικα
άδικα μωρό μου χάθηκα...
It was
My fateful night
In my darkness
For you to appear
I believed
That it was not by chance
But the opportunity
I had been searching a lifetime for
But unfairly
Unfairly baby I was lost
In your gaze at night
And I fell in love with no return
I rushed
I behaved in a childish way
And I was destroyed by you
It is a shame because I had imagined it differently
I believed
In you I believed
But I over analyzed
Your character
I believed
That you were love
But you came and burnt
Everything around you
And unfairly
Unfairly baby I was lost...
*{ange}* © 27.04.2007