A medida que pasa el tiempo | ||
Όσο περνάει ο καιρός ο χρόνος γίνεται ακριβός κι όλο ζητάει τίμημα για κάθε σου ξεκίνημα Όσο περνάει ο καιρός ο χρόνος γίνεται αιχμηρός το γέλιο έχει τ’ αγκάθι του και το σωστό τα λάθη του Τελειώσανε τ’ αστεία μας ιδού η τραγωδία μας να θες να πεις τ’ ανείπωτα και να μη βρίσκεις τίποτα Όσο περνάει ο καιρός ο χρόνος γίνεται αυστηρός μετρά τις απουσίες σου να βρει τις τιμωρίες σου Όσο περνάει ο καιρός ο χρόνος γίνεται σκληρός κι όσα άκαιρα καρπίζουνε σαν μοναξιά στοιχίζουνε Τελειώσανε τ’ αστεία μας ιδού η τραγωδία μας να θες να πεις τ’ ανείπωτα και να μη βρίσκεις τίποτα | A medida que pasa el tiempo El tiempo se vuelve caro Y continuamente pide un precio Por cada comienzo tuyo A medida que pasa el tiempo El tiempo se vuelve puntiagudo La risa tiene su espina Y lo correcto sus errores Se acabaron nuestras bromas Aquí está nuestra tragedia De querer decir lo indecible Y de no encontrar nada A medida que pasa el tiempo El tiempo se vuelve austero Cuenta tus ausencias Para encontrar tus castigos A medida que pasa el tiempo El tiempo se vuelve duro Y todo lo inoportuno da fruto Se pone en fila como una soledad Se acabaron nuestras bromas Aquí está nuestra tragedia De querer decir lo indecible Y de no encontrar nada | |
CMS © 04.05.2007 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info