Ce n'est pas permis | ||
Φύγε κι άσε με να ζήσω τη ζωή μου πάλι δεν μπορώ να σ’αγαπήσω δεύτερη φορά και να θέλω να γυρίσω κάτι δε μ’αφήνει κάτι με κρατάει πίσω κι όλο με πονά Κι ότι ζήσαμε παρέα πρέπει τώρα να ξεχάσεις πιο καλά θα’σαι μακριά μου πιο καλά κι εγώ Να μου μιλάς όπως παλιά δεν επιτρέπεται κι όταν με βλέπεις μη με παίρνεις αγκαλιά να μ’αγαπάς ν’ανησυχείς απαγορεύεται γιατί δε θέλω να θυμάμαι άλλο πια Κι αν μπορεί να σ’αγαπάω τι θα ωφελήσει δεν υπάρχει άλλη λύση μόνο ο χωρισμός κι αν τηλέφωνα με παίρνεις δε μιλάς και κλείνεις η ανάσα σου μιλάει και μου λέει πως ότι ζήσαμε θυμάσαι και αφάνταστα λυπάσαι απορείς κι όλο φοβάσαι απορώ κι εγώ Να μου μιλάς όπως παλιά δεν επιτρέπεται κι όταν με βλέπεις μη με παίρνεις αγκαλιά να μ’αγαπάς ν’ανησυχείς απαγορεύεται γιατί δε θέλω να θυμάμαι άλλο πια | Va-t’ en, laisse moi vivre ma vie de nouveau Je ne peux pas t’aimer une deuxième fois Même si je voulais retourner, il y a quelque chose qui m’empêche Il y a quelque chose qui me retient et qui fait toujours mal Il faut que t’oublies tout ce que nous avons vécu ensemble Tu iras mieux sans moi, et moi aussi Ce n’est pas permis de me parler comme au passé Quand tu me vois, ne me serre pas dans tes bras Ce n’est pas permis de m’aimer, de t’inquiéter pour moi parce que je ne veux plus me souvenir de tout ça Même si je t’aime peut-être, à quoi sert-il? Il n’ y a qu’une seule solution: la séparation Et si tu m’appelles au téléphone sans parler, et puis tu raccroches ton haleine me parle et me dit que Tu te souviens de tout ce que nous avons vécu et que tu es fâché Tu te demandes, tu crains toujours – je me demande moi aussi… Ce n’est pas permis de me parler comme au passé Quand tu me vois, ne me serre pas dans tes bras Ce n’est pas permis de m’aimer, de t’inquiéter pour moi parce que je ne veux plus me souvenir de tout ça | |
jaxlarus, Ι. Λάζος © 06.05.2007 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info