Kako (Ploutarxos)
Άδειασες το σπίτι μας και μόνος μου κοιτάζω
τους άδειους τοίχους γύρω μου και νιώθω να βουλιάζω
όλες οι αναμνήσεις μας στριμώχτηκάν στ’ αμάξι
μαζι με τις βαλίτσες σου κι αυτά που μου `χες τάξει μια φορα
Με τι καρδιά να σ’ αποχωριστώ
αντίο να σου πώ και να ξεχάσω
αφου εσύ είσαι η ίδια μου η ζωή
δεν έχω τίποτα στο κόσμο αν σε χάσω
Με τι καρδια για τελευταία μου φορα να σ’αγκαλιάσω
Χιλιάδες συναισθήματα μοιράσαμε στα δύο
δικό μου ήταν το μείνε εδώ δικό σου το αντίο
τώρα στο άδειο πάτωμα μόνος έχω κάτσει
να καταλάβω προσπαθώ πώς άλλαξαν τα πάντα ξαφνικά
Ispraznila si nas stan i sam posmatram
prazne zidove oko sebe i osecam da propadam
sve nase uspomene nagurala si u kola
zajedno sa svojim koferima i obecanjima
Kako od tebe da se razdvojim
Zbogom da ti kazem i da te zaboravim
Kad si moj zivot ti
Nemam nista na ovom svetu, ako tebe izgubim
Kako poslednji put da te zagrlim
Toliko osecanja prepolovili smo
moje je bilo: ostani tu, a tvoje: zbogom
sada sedim na podu sam
i pokusavam da shvatim kako se sve promenilo tako iznenada
neraidaBGD, Ivana © 06.05.2007