Spring | ||
Κόκκινο τριαντάφυλλο Είσαι μες στην καρδιά μου Την νύχτα γίνεσαι πληγή Που τρώει τα σωθικά μου Έρχεσαι πάντα πιο νωρίς Κανείς δε σε γνωρίζει άλλον τον κάνεις ν’ αγαπά Κι άλλον να μη γυρίζει Και δε σου φτάνουν όλ’ αυτά Φεύγεις και δε θυμάσαι Ωραία είσαι άνοιξη Γιατί δε μας λυπάσαι Έρχεσαι λίγο κάθεσαι Στον κήπο μας κι ανθίζεις Το αίμα μας επότισε Κι ανάσταση μυρίζεις Κι όταν θα φύγεις τίποτα Δε θα ’ναι όπως πρώτα άσε για λίγο ανοιχτή Του ουρανού την πόρτα | You are a red rose In my heart At night you become a wound That eats up my insides You always come even earlier Nobody knows you You make some people love And others to never return And all these are not enough for you You leave and don't remember If you're so nice, Spring Why don't you pity us? You come for a litte, you sit In our garden and bloom You went in our blood And you smell of resurrection And when you leave, nothing Will be like before Leave the sky's door Open for a little | |
Yorghos © 16.05.2007 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info