Il a commencé à pleuvoir
Άρχισε να βρέχει μες στο καλοκαίρι,
σ’ άρεσε, θυμάμαι, τόσο η βροχή.
Άρχισε να βρέχει, άραγε ποιος ξέρει:
Είσαι με παρέα, είσαι μοναχή;
Άρχισε να βρέχει, ξέσπασε μια μπόρα.
Μάτια μου μεγάλα, πού να είστε τώρα;
Άρχισε να βρέχει, το νερό ποτάμι,
να ’σουνα μια στάλα που χτυπάει στο τζάμι.
Άρχισε να βρέχει κάτω από τ’ αστέρια,
γέμισε η πλατεία γέλια και φωνές.
Άρχισε να βρέχει, πού ’ν’ τα δυο σου χέρια,
που βροχή μαζεύαν και μου λέγαν "πιες".
Il a commencé à pleuvoir au plain été
Il te plaisait tant, je me rappelle, la pluie.
A-t-il commencé à pleuvoir, je me demande…
Es-tu en compagnie, es-tu seule?
Il a commencé à pleuvoir, une averse a éclaté.
Mes yeux grands, où êtes-vous maintenant?
Il a commencé à pleuvoir, un fleuve d'eau
Que tu fuisses une goutte qui bat sur la vitre…
Il a commencé à pleuvoir sous les étoiles
La place s'est remplie de voix et de rie
Il a commencé à pleuvoir – où sont-elles tes mains,
qui ramassaient la pluie et me disaient "bois"
jaxlarus, Ι. Λάζος © 16.05.2007