When will the skies get clear
Πότε θα κάμει ξαστεριά,
πότε θα φλεβαρίσει,
να πάρω το ντουφέκι μου,
την έμορφη πατρόνα,
να κατεβώ στον Ομαλό,
στη στράτα του Μουσούρου,
να κάμω μάνες δίχως γιους,
γυναίκες δίχως άντρες,
να κάμω και μωρά παιδιά,
να κλαιν’ δίχως μανάδες,
να κλαιν’ τη νύχτα για νερό,
και την αυγή για γάλα,
και τ’ αποδιαφωτίσματα
τη δόλια τους τη μάνα...
When will it get clear,
when will it be February,
so that I may get my rifle,
the beautiful cartridge belt,
to descend to Omalos,
to the street of Mousouros,
to make mothers without sons,
women without husbands,
to make the babies
cry without mothers,
to cry in the night for water,
and at morning for milk,
and after the morning
for the sweet homeland.
nafpaktiakos © 18.05.2007