When the first rain drop fell the summer died | ||
Με την πρώτη σταγόνα της βροχής σκοτώθηκε το καλοκαίρι, μουσκέψανε τα λόγια που είχανε γεννήσει αστροφεγγιές, όλα τα λόγια που είχανε μοναδικό τους προορισμόν Εσένα! Πριν απ’ τα μάτια μου ήσουν φως, πριν απ’ τον έρωτα έρωτας κι όταν σε πήρε το φιλί γυναίκα. Κατά πού θ’ απλώσουμε τα χέρια μας τώρα που δε μας λογαριάζει πια ο καιρός; Κατά πού θ’ αφήσουμε τα μάτια μας τώρα που οι μακρινές γραμμές ναυάγησαν στα σύννεφα; Κι είμαστε μόνοι ολομόναχοι τριγυρισμένοι απ’ τις νεκρές εικόνες σου. Πριν απ’ τα μάτια μου ήσουν φως πριν απ’ τον έρωτα έρωτας κι όταν σε πήρε το φιλί γυναίκα. | When the first rain drop fell the summer died The words that starlights had born were saturated all the world that had as their only destination You! Before my eyes you were light before the Love love and when the kiss took you Woman To where will we stretch our arms now that time does not consider us To where will we leave our eyes now that the distant lines shipwrecked on the clouds And we are alone, all alone, surrounded by your dead images. Before my eyes you were light before the Love love and when the kiss took you Woman | |
nafpaktiakos © 18.05.2007 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info