Winterflower
Φθινόπωρο στον έρωτα
απόψε ανατέλλει
αρισμαρί και μέλι
μύρισαν τα βουνά
κι εγώ κοιτάζω σιωπηλός
το χώμα το βρεγμένο
σαν κάρβουνο αναμμένο
η ομορφιά πονά.
Φιλί γυρεύω του ουρανού
κι αυτός μου δίνει στάχτη
μα απ’ της καρδιάς τ’ αδράχτι
σαν θέλω να κοπείς
σαλεύουν τα πορτόφυλλα
κι η κλειδωνιά γυρίζει
αέρας μου σφυρίζει
αν έρθεις, μην αργείς.
Γδύσου κι από τα μάτια μου
πάρε νερό και πλύσου
ο χωρισμός θυμήσου
είναι χειμωνανθός
τη λύπη την κατοίκησα
σε νύχτα και σε μέρα
σ’ αφήνω στον αέρα
για να σε βρω στο φως.
Η αγάπη φόβους και όνειρα
δειπνά προτού ραγίσει
στου πόνου το ξωκλήσι
αγιάζει η ερημιά
κι εγώ μια θλίψη που ζητώ
για να με σημαδέψει
το φως πριν βασιλέψει
θα σ’ αρνηθώ ξανά.
Autumn rises tonight in love
the mountains smelled of rosemary and honey
and I look silent at the wet ground
like live coal beauty hurts .
I ask the sky for a kiss and the sky gives me dust
but when I want you to get cut by the heart's spindle
the doors stir and the lock turns
the wind whistles at me, if you are going to come don't be late.
Take off your clothes and from my eyes take water and have a wash
seperation, remember, is a winterflower.
I lived in sorrow at day and at night
I leave you in the wind to find you in the light.
Love ,fears and dreams has for supper before it breaks
at pain's country church solitude becomes a saint
and me that I ask a sorrow to scar me
before the light has set , I 'll deny you again
Take off your clothes and from my eyes take water and have a wash
seperation, remember, is a winterflower
I lived in sorrow at day and at night
I live you in the wind to find you in the light
Αθηνά © 19.05.2007