Neyi hatırlayayım neyi unutayım
Σαν ήμουνα παιδί κι εγώ
φτερούγισα απ’ την κούνια
όμως μαχαίρια έβλεπα
στης Πόλης τα καντούνια
Κυνηγημένος μιαν αυγή
ετράβηξα τους δρόμους
φωτιά στα πόδια μου η γη
κι η μοναξιά στους ώμους
Φέρτε μου νερό να ξεδιψάσω
και μια πέτρα για να ξαποστάσω
τι να θυμηθώ τι να ξεχάσω
απ’ όσα πέρασα
Ben de bir çocuktum
Yuvamdan uçup gittim
Ama* bir bıçaklama gördüm
Şehrin dar sokaklarında
Bir kuşluk vakti, peşimdeler
Ben yollara düşmüşüm
Bir ateş var ayaklarımın altında
Bir de yalnızlık yükü omuzlarımda
Su verin bana susuzluğum dinsin
Ve de bir taş üstünde oturup dinleneyim
Neyi hatırlayayım neyi unutayım
Bütün bu olup bitenlerden
Hakan © 07.03.2004