Of the little north wind
Του μικρού βοριά παράγγειλα, να `ναι καλό παιδάκι
Μη μου χτυπάει πορτόφυλλα και το παραθυράκι
Γιατί στο σπίτι π’ αγρυπνώ, η αγάπη μου πεθαίνει
και μες στα μάτια την κοιτώ, που μόλις ανασαίνει
Γεια σας περβόλια, γεια σας ρεματιές
Γεια σας φιλιά και γεια σας αγκαλιές
Γεια σας οι κάβοι κι οι ξανθοί γιαλοί
Γεια σας οι όρκοι οι παντοτινοί
Με πνίγει το παράπονο, γιατί στον κόσμο αυτόνα
τα καλοκαίρια τα `χασα κι έπεσα στον χειμώνα
Σαν το καράβι π’ άνοιξε τ’ άρμενα κι αλαργεύει
βλέπω να χάνονται οι στεριές κι ο κόσμος λιγοστεύει
I ordered the little north wind to be a good child
not to knock on my doors and the small window
because, inside the house I stay awake, my love is dying
and straight in the eyes I look at her, that she breathes scarcely
Greetings gardens, greetings ravines,
greetings kisses and you embraces
greetings capes and you blonde coasts
greetings everlasting vows
Grievance 's smothering me, because in this world
I missed the summers, and fell onto the winters
Like the ship that sailed off and goes away
I see the shores perishing slowly and the world is diminishing
nafpaktiakos © 21.05.2007