Tsambasin
Εκάεν και το Τσάμπασιν κι επέμναν τα τουβάρεα γιάρ γιάρ αμάν κι επέμναν τα τουβάρεα γιάρ γιάρ αμάν και ν’ ερρούξαν σο γουρτάρεμαν τ’ Ορντούς τα παλληκάρεα γιάρ γιάρ αμάν και ν’ ερρούξαν σο γουρτάρεμαν τ’ Ορντούς τα τζαναβάρεα γιάρ γιάρ αμάν Βάι εκάεν κι εμανίεν τ’ Ορντούς το παρχάρ έκει άλλο δεν και επέμνεν μοναχόν σαχτάρ Τρανόν γιαγκίν σο Τσάμπασιν σπίτεα κι θ’ απομένεν γιάρ γιάρ αμάν σπίτεα κι θ’ απομένεν γιάρ γιάρ αμάν μικροί-τρανοί φτωχοί-ζεγκίν όλ’ κάθουνταν και κλαίνε γιάρ γιάρ αμάν μικροί-τρανοί φτωχοί-ζεγκίν όλ’ κάθουνταν και κλαίνε γιάρ γιάρ αμάν Βάι εκάεν κι εμανίεν τ’ Ορντούς το παρχάρ έκει άλλο δεν και επέμνεν μοναχόν σαχτάρ Κλαιν’ τη Θεού τα πούλοπα κλαιν’ τα πεγαδομάτεα γιάρ γιάρ αμάν κλαιν’ τα πεγαδομάτεα γιάρ γιάρ αμάν κλαίει το Τσαμπλούκ το Καρακιόλ κλαιν’ τ’ έμορφα τ’ ελάτεα γιάρ γιάρ αμάν κλαίει το Τσαμπλούκ το Καρακιόλ κλαιν’ τ’ έμορφα τ’ ελάτεα γιάρ γιάρ αμάν Βάι εκάεν κι εμανίεν τ’ Ορντούς το παρχάρ έκει άλλο δεν και επέμνεν μοναχόν σαχτάρ Βάι εκάεν κι εμανίεν τ’ Ορντούς το παρχάρ έκει άλλο δεν και επέμνεν μοναχόν σαχτάρ		Tsambasin is burnt and, alas, only the walls have remained And they ran to save it, the men of Ordu. And it is burnt to cinders the grassland of Ordu Nothing more is left there except ashes! Tsambasin is burnt, my God, nothing more has remained The ridges and the grasslands do not grow any more grass. Enormous fire in Tsambasin, alas, not even a house has remained Old and young men, the poor and the rich were crying alongside. The birds of God are crying, alas, the eyes from the wells are crying Chabluk and Karakyol is crying The beautiful pine trees are crying
nafpaktiakos © 21.05.2007

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info