Amata sconosciuta
Ήταν τα μάτια σου σαν ραγισμένο τζάμι
γυαλί που μου `κοβε κομμάτια την καρδιά
κι όπως με κοίταγες ένα βαθύ ποτάμι
στα στήθια κύλαγε γλυκό σαν μαχαιριά
Άγνωστη αγαπημένη
λυπημένη σαν παιδί
στην ψυχή μου κάτι μένει
άγνωστη αγαπημένη
και σε τραγουδεί
Όσο σ’ αγάπησα ποτέ δε θ’ αγαπήσεις
πολύ σ’ αγάπησα θλιμμένη Παναγιά
κι ύστερα χάθηκες μα μέσα μου θα ζήσεις
χαμένο βότσαλο που κρύβει η αμμουδιά
I tuoi occhi erano come vetro infranto
una scheggia che mi ha tagliato il cuore in pezzetti
e quando mi guardavi un fiume profondo
mi scorreva nel petto dolce come una pugnalata
Amata sconosciuta
triste come un bambino
nella mia mente qualcosa rimane
amata sconosciuta
e ti canta
Quanto ti ho amata non riuscirai mai ad amare
ti ho amato tanto infelice Madonna
e poi sei sparita ma vivrai in me
ciotolo sperduto che la sabbia nasconde
roberto patritti, roberto patritti © 21.05.2007