Pozivnica (Μάκης Χριστοδουλόπουλος)
Το προσκλητήριο μου έπεσε απ’ τα χέρια
όχι δε γίνεται, δεν είναι δυνατόν
εσύ που μου `ταζες τον ουρανό, τ’ αστέρια
τώρα στο γάμο σου με θες να `μαι παρόν.
Μπρος στην εκκλησιά μια ακόμα μαχαιριά
θέλεις να μου δώσεις
Μπρος στην εκκλησιά ακόμα μια φορά
θες να με πληγώσεις.
Μπρος στην εκκλησιά, μπρος στην εκκλησιά
θες να με τελειώσεις.
Το προσκλητήριο κοιτάζω κι ένα δάκρυ
αργοκυλάει απ’ τα μάτια μου καυτό.
Που πήγε Θεέ μου η μεγάλη σου αγάπη
πως `γιναν μίσος τα χιλιάδες σ’ αγαπώ.
Μπρος στην εκκλησιά μια ακόμα μαχαιριά
θέλεις να μου δώσεις.
Μπρος στην εκκλησιά ακόμα μια φορά
θες να με πληγώσεις.
Μπρος στην εκκλησιά, μπρος στην εκκλησιά
θες να με τελειώσεις.
Pozivnica mi ispala iz ruke
ne, ne može, nije moguće
Ti što si mi obećavala nebo sa zvezdama
sad na venčanju tvom hoćeš da budem prisutan
Pred crkvom, još jedan ubod nožem
hoćeš da mi daš
Pred crkvom, još jedan put
hoćeš da me raniš
Pred crkvom, pred crkvom
hoćeš da me dokrajčiš
Pozivnicu gledam i jedna suza
koja sporo teče iz očiju mojih vrela
Gde ode Bože moj, velika ljubav tvoja
kako postane mržnja hiljadu volim te
Pred crkvom, još jedan ubod nožem
hoćeš da mi daš
Pred crkvom, još jedan put
hoćeš da me raniš
Pred crkvom, pred crkvom
hoćeš da me dokrajčiš
Sergioserbia © 22.05.2007