Il treno
Βρέθηκα μετά τον χωρισμό στο σταθμό, στο βαγόνι μου,
μια ζωή σε μια αποσκευή
τα νεκρά όνειρά μου,
ξάφνου εκεί μες στο συνωστισμό
μια φωνή τόσο γνώριμη,
μια φωνή που γίνεται κραυγή καθώς λέει το όνομά μου,
και το τρένο ξεκίνησε και εσύ πάλι μακριά μου.
Κι ηθέλα τόσα να σου πω
πως σ’ αγαπώ να σου φωνάξω,
αχ να μπορούσα μια ζωή
σε μια στιγμή να την αλλάξω,
κι έγραψα το σ’ αγαπώ στο τζάμι
και μόλις είδα που δάκρυσες,
έτρεχε το δάκρυ μου ποτάμι
γιατί καρδιά μου άργησες.
Τρέχουνε οι πόλεις κι οι σταθμοί
μα εσύ πάντα πλάι μου,
βλέπω τη μορφή σου, μου μιλάς
σαν βροχή σαν αέρας,
θέλω να κατέβω στην στροφή
μα η φωνή μου σκορπίζεται,
θέλω να κατέβω στην στροφή
δεν μ’ ακούει κανένας,
και το τρένο πια χάνεται
σαν το φως μιας ημέρας.
Κι ήθελα τόσα να σου πω
πως σ’ αγαπώ να σου φωνάξω,
αχ να μπορούσα μια ζωή
σε μια στιγμή να την αλλάξω,
κι έγραψα το σ’ αγαπώ στο τζάμι
και μόλις είδα που δάκρυσες,
έτρεχε το δάκρυ μου ποτάμι
γιατί καρδιά μου άργησες.
Mi son trovata alla stazione dopo la separazione, nel mio vagone,
una vita nel bagaglio
i miei sogni finiti,
tutto d'un colpo la' nella folla
una voce a me ben nota,
una voce che diventa un grido quando dice il mio nome,
e il treno che si e' mosso e tu di nuovo lontano da me.
E volevo dirti tutte quelle cose
gridarti che ti amo,
ah se potessi una vita
cambiare in un momento ,
ed ho scritto ti amo sul vetro
e appena ho visto che piangevi
le mie lacrime scorrevano a fiumi
perche' amore mio hai tardato (troppo).
Corrono le citta' e la stazioni
ma tu sei sempre accanto a me,
vedo la tua figura, mi parli,
come la pioggia come il vento.
Voglio scendere alla curva
ma la mia voce si rompe.
Voglio scendere alla curva
nessuno mi ascolta,
ed il treno svanisce ormai
come la luce del giorno.
E volevo dirti tutte quelle cose
gridarti che ti amo,
ah se potessi una vita
cambiare in un momento ,
ed ho scritto ti amo sul vetro
e appena ho visto che piangevi
le mie lacrime scorrevano a fiumi
perche' amore mio hai tardato (troppo).
roberto patritti, roberto patritti © 24.05.2007