Tarantella
Η πόλη μας το βράδυ του Σαββάτου αλλάζει όψη
τρελαίνει και τρελαίνεται σε κάθε εποχή
Τα φώτα που ανάβουνε στων καραβιών την πλώρη
λιμάνι μιας αλλόκοτης ‘βδομάδας διαδρομή
Κι είναι συνήθεια παλιά, το Σάββατο στην πόλη
κάθε κατεργάρη νοικοκύρη συνταγή
Tο κόβε ράβε ξήλωνε, το κλέψιμο ή το ζόρι
να δίνουνε τη θέση τους στης πόλης τη γιορτή
Απλοί κι ανυποψίαστοι στα σπίτια και στους δρόμους
σε έρωτες εφήμερους και σε φτηνό αλκοόλ
Πως αύριο είναι Κυριακή, μια μέρα που σκοτώνει
κανένας δεν το σκέφτεται στης μέθης το ρυθμό
Κι είναι συνήθεια παλιά, το Σάββατο στην πόλη
κάθε κατεργάρη νοικοκύρη συνταγή
Tο κόβε ράβε ξήλωνε, το κλέψιμο ή το ζόρι
να δίνουνε τη θέση τους στης πόλης τη γιορτή
Και να που το δικαίωμα στο όνειρο τελειώνει
Γυρίζουνε οι σκέψεις στης Δευτέρας τον τροχό
Και να που η πολιτεία μας αλλάζει πάλι όψη
και στης ισορροπίας της γυρίζει το σκοπό
Κι είναι συνήθεια παλιά, το Σάββατο στην πόλη
κάθε κατεργάρη νοικοκύρη συνταγή
Tο κόβε ράβε ξήλωνε, το κλέψιμο ή το ζόρι
να δίνουνε τη θέση τους στης πόλης τη γιορτή
Our city on a Saturday night changes its guise
it drives mad and goes mad on each and every era
The lights that light up on the front of ships
(are) a harbour of a strange week's route
CHORUS:
And it is an old habit, on Saturdays in the city
every rascal housekeeper's recipe
For cutting, sewing, unravelling, stealing or otherwise
to give their place to the city's holiday
Simple and unsuspecting in the houses and the streets
in short-lived romances and in cheap alcohol
Tomorrow is Sunday, a day which kills
No-one thinks about it in the rhythm of drunkeness
CHORUS
And lo the right to dream is ending
Thoughts turn back to the Monday grind
And lo our city changes its guise yet again
And returns to the tune of its balance
REPEAT CHORUS UNTIL FADE OUT
Sinistro © 10.03.2004