En la grieta del tiempo
Εδώ στη ρωγμή του χρόνου
Κρύβομαι για να γλιτώσω,
απ’ του Ηρώδη το μαχαίρι
Μισολειωμένος στη Χιροσίμα σου
Κάτι προγόνων ξύδι και χολή
σ’ αυτήν την άδεια πόλη
Εδώ στη ρωγμή του χρόνου
Θάβομαι για να μεστώσω
μες του Διογένη το πιθάρι
Στον όγδοο μήνα της, είναι η ελπίδα μου
Σχεδόν το βρέφος γύρω περπατά
καθώς εσύ κουρνιάζεις
Εδώ στη γιορτή του πόνου
Ντύνομαι να μην κρυώνω
του Ουλιάνωφ το μειδίαμα
Σαντάλια του Χριστού, φορώ στα πόδια μου
Πραίτορες, βράχοι πάνω μου σωρό
μα `γω θα αναστηθώ
Aquí en la grieta del tiempo
me oculto para librarme
del puñal de Herodes.
Medio fundido en tu Hiroshima
vinagre y bilis de algunos ancestros
en esta ciudad vacía.
Aquí en la grieta del tiempo
me entierro para madurar
en el tonel de Diógenes.
En el octavo mes está mi esperanza,
el niño casi camina alrededor
mientras tú duermes
Aquí en la fiesta del dolor
para no tener frío me pongo
la sonrisa de Ulianov.
Sandalias de Cristo llevo en mis pies
Pretores, un montón de rocas a mi alrededor
pero yo resucitaré
ale_ispania © 10.06.2007