Не те преодолях
Ανησυχώ που δεν μπορώ να βρω
τον τρόπο να σε βγάλω απ’ το μυαλό
στο άδειο σπίτι σαν σκιά να τριγυρνώ
τις αϋπνίες μου να πάψω να μετρώ
Ανησυχώ που με ξεχνάς
και στο τηλέφωνο ποτέ δεν απαντάς
και στην ιδέα ότι πια δε μ’αγαπάς
χτυπάνε κόκκινο οι χτύποι της καρδιάς
Ναι δε σε ξεπέρασα
όσες προσπάθειες κι αν έκανα εγώ
Ναι στη τρέλα έφτασα
μέσα στη κόλαση χωρίς εσένα ζω
Ναι δε σε ξεπέρασα
όσες προσπάθειες κι αν έκανα εγώ
κι όμως ναι δε σε ξεπέρασα
το παραδέχομαι ακόμα σ’ αγαπώ
Ανησυχώ που δεν μπορώ ν’ αλλάξω
δρόμο από σένα να χαθώ
κι όσες φορές είπα να εξαφανιστώ
εσένα είχα τελικό προορισμό
Ανησυχώ που με ξεχνάς
αν ζω ή πέθανα για μένα δεν ρωτάς
κι ούτε μαθαίνω πια για σένα πώς περνάς
Ανησυχώ πως κάποιον άλλον αγαπάς
Ναι δε σε ξεπέρασα
όσες προσπάθειες κι αν έκανα εγώ
Ναι στη τρέλα έφτασα
μέσα στη κόλαση χωρίς εσένα ζω
Ναι δε σε ξεπέρασα
όσες προσπάθειες κι αν έκανα εγώ
κι όμως ναι δε σε ξεπέρασα
το παραδέχομαι ακόμα σ’ αγαπώ
Измъчва ме,че не можах да намеря
начин да те изтрия от съзнанието си
в празната си къща като сянка да скитосвам
безсънните си нощи да спра да броя.
Измъчва ме, че ме забравяш
и телефона никога не вдигаш
и при мисълта, че вече не ме обичаш
тревожно бие сърцето.
Не,не те преодолях
колкото и опити да направих.
Да, до лудост стигнах
в ада без теб живея.
Не,не те преодолях
колкото и опити да направих.
Не не те преодолях
признавам си,че още те обичам.
Измъчва ме, че не мога да променя
пътя от теб да се изгубя.
и колкото пъти реших да изчезна
теб откривах накрая.
Измъчва ме,че ме забравяш
жив ли съм или мъртъв-за мен не питаш
и нито научавам вече как прекарваш
измъчва ме ,че някой друг обичаш.
Не,не те преодолях
колкото и опити да направих.
Да, до лудост стигнах
в ада без теб живея.
Не,не те преодолях
колкото и опити да направих.
Не не те преодолях
признавам си,че още те обичам.
kikificky © 10.06.2007