Putovanje (Xatzigiannis)
Μου έχεις τάξει μια εκδρομή μα είναι για μας η κάθε μέρα βροχή μ’ έχει κουράσει αυτή η διαδρομή ένα τοπίο όλο όχι και μη Κι είναι η πόρτα κλειστή όμως για μένα ήσουν πάντα μια πληγή ανοιχτή μα πού ξέρεις μπορεί να ταξιδέψουμε μια μέρα ή μια νύχτα μαζί Θα `θελα ξανά να με θες θα `θελα αέρας να γίνεις να περνάω τις νύχτες που καίς το πουκάμισό μου ν’ ανοίγεις Δεν είναι η αγάπη σαν εκδρομή είναι μια μάχη που `χει και νικητή μα τι απ’ τα δύο πονάει πιο πολύ η μοναξιά πονάει ή η επαφή Μα πού ξέρεις μπορεί να ταξιδέψουμε μια μέρα ή μια νύχτα μαζί κι είναι η πόρτα κλειστή όμως για μένα ήσουν πάντα μια πληγή ανοιχτή Θα `θελα ξανά να με θες θα `θελα αέρας να γίνεις να περνάω τις νύχτες που καίς το πουκάμισό μου ν’ ανοίγεις Να `μαι φάντασμα στη σιωπή να `σαι όλα αυτά που φοβάμαι κι ύστερα με ένα φιλί μες τα χέρια σου να κοιμάμαι		Jedno putovanje si mi obecala ali za nas svaki dan pada kisa zamorila me je ova putanja predeo samo sa ''ne'' i ''nemoj'' Vrata su zatvorena ali za mene si uvek bila otvorena rana Ko zna, mozda otputujemo jednog dana ili noci, ti i ja Voleo bih da me opet zelis voleo bih da postanes vetar da prolazim nocima kad goris moju kosulju da otkopcavas Nije ljubav kao putovanje to je bitka iz koje izlazi pobednik sta li od ta dva vise boli da li samoca ili dodir Ko zna, mozda otputujemo jednog dana ili noci, ti i ja Vrata su zatvorena ali za mene si uvek bila otvorena rana Voleo bih da me opet zelis voleo bih da postanes vetar da prolazim nocima kad goris moju kosulju da otvaras Da budem duh u tisini da budes sve ono cega se bojim a onda poljupcem jednim u tvojim rukama da zaspim
neraidaBGD, Ivana © 18.06.2007

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info