Îţi aminteşti ceva din Grecia

Τι, τι να σκεφτόταν ο Θεός
όταν σε έφτιαχνε και πως να `χε νιώσει
τι, μήπως σε είχε ερωτευτεί κι αφού σε έστειλε στη γη
τώρα να το `χει μετανιώσει...

Εσύ, αγάπη κι έρωτας μαζί
χρώμα λευκό με θαλασσί
θυμίζεις κάτι από Ελλάδα
εσύ, πρόσωπο αγγέλου που γελά
κι ερημική μου ακρογιαλιά
σκορπίζεις έρωτα στο διάβα.

Τι, πες μου αν γεννήθηκες εδώ
ή έπεσες απ’ τον ουρανό σαν τις στάλες
τι, πες μου ο Θεός τι θεωρεί
άγγελος είσαι ή θνητή σαν τις άλλες.


La ce, la ce s-a gandit Dumnezeu
Când te-a creat şi cum să se fi simţit
Ce, oare s-a îndrăgostit de tine şi te-a trimis pe pamânt
Acum a regretat...

Tu, dragostea şi iubirea împreună
Culoarea albă cu marea
Îţi aminteşti ceva din Grecia
Tu, faţă de înger care râde
Şi litoralul meu părăsit
Împrăştii iubire în vad

Ce, spune-mi daca te năşteai aici
Sau cădeai din cer ca picaturile
Ce, spune-mi, ce crede Dumnezeu
Că eşti înger sau muritoare ca altele.

Verona, Veronica © 25.06.2007

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info