Polako (Ploutarxos)
Βράδιασε πέρασε ο καιρός απ’ το πρωί πάει ένας χρόνος ήταν ο πόλεμος σκληρός νίκησε ο καθένας μόνος τώρα μπορώ να σε κρατώ σαν ένα πρόσωπο που σβήνει ό, τι περάσαμε μαζί ένα φθινόπωρο αφήνει Είναι η ώρα περασμένη μη γυρίσεις πως μ’ εγκατέλειψες ξανά μη μου θυμίσεις Σιγά σιγά εγώ σε ξεπερνάω σιγά σιγά βάζω στο χθες μηδενικά τέτοια αγάπη βλέπεις δε χωρούσε μέσα σε λίγα μόνο τετραγωνικά Σιγά σιγά εγώ σε ξεπερνάω σιγά σιγά κι ας μου θολώνεις το μυαλό και φεύγω βόρεια ψάχνω την ψυχή μου ψυχή που είχα χάσει τώρα από καιρό Ήσουνα πόνος στην καρδιά που από πριν είχε πεθάνει οίκτο δεν είχες στην ψυχή σε μια ψυχή που δε σου φτάνει τώρα μπορώ να σε κρατώ που η ενοχή σε σκοτεινιάζει έφυγε πέρασε ο καιρός είναι πρωί κι όμως βραδιάζει		Vece je, prolazi vreme jutros je bilo godinu dana Bio je to okrutan rat svako je pobedio sam Sada mogu da te imam kao jedan lik sto se gasi Sve sto smo proziveli ti i ja jedna jesen ostavlja Proslo je nase vreme, nemoj da se vracas i kako si me ostavila, nemoj da me podsecas Polako te preboljevam polako proslost zaboravljam takva ljubav, vidis, da opstane nije mogla u tih nekoliko kvadrata Polako te preboljevam iako mi mutis pamet malo po malo i odlazim na sever, svoju dusu da nadjem dusu koju sam odavno izgubio Bila si u srcu bol koji je vec bio umro Sazaljenje u dusi nisi imala u dusi koja ti nije dovoljna Sada mogu da te imam kao krivicu sto se gubi Otislo je, proslo je vreme jutro je, a smrkava se
neraidaBGD, Ivana © 27.06.2007

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info