Dođi (Δέσποινα Βανδή)
Θάλασσα βαθιά
μες στα μάτια σου χαϊδεύω
κύματα φιλιά
στο κορμί σου ταξιδεύω
Θάλασσα πικρή
μας χωρίζει και πονάω
κι άλλη Κυριακή
με τη σκέψη σου περνάω
σε ζητάω
Έλα να με πάρεις φως μου
γίνε μια φορά δικός μου
μες τις γειτονιές του κόσμου
να σε ξαναβρώ
Έλα να μου πεις συγγνώμη
που δεν ένιωσες ακόμη
Πόσα βράδια μένω μόνη
Πόσο σ’ αγαπώ
Νύχτωσε νωρίς
άναψαν της γης τ’ αστέρια
πες μου να χαρείς
πώς μπορείς σε ξένα χέρια
Νύχτωσε ξανά
κι άρχισε ο Θεός να βρέχει
Μάτια μου γλυκά
Η καρδιά μου δεν αντέχει
να μη σ’ έχει
Έλα να με παρεις φως μου.....
Duboko more
u očima tvojim milujem
talasi, poljupci
u telu tvom putujem
Gorko more
nas razdvaja i patim
i još jednu nedelju
sa mislima o tebi provodim
tražim te
Dođi da me uzmeš, svetlosti moja
postani jednom moj
na kraju sveta
da te ponovo nađem
Dođi da mi kažeš, izvini
što nisi osetio još
koliko večeri ostajem sama
koliko te volim
Smračilo se rano
upalile su se zvezde
reci mi, ako ti je drago
kako možeš da budeš u tuđim rukama
Smračilo se opet
i počeo je Bog da lije suze
Oko moje slatko
srce moje ne podnosi
da te nema
Dođi da me uzmeš, svetlosti moja ...
Sergioserbia © 02.07.2007