Ruševina (Δέσποινα Βανδή)
Είναι στιγμές που ακροβατώ πάνω σε μια κλωστή τόσο μικρή τόσο λεπτή κι έτοιμη να κοπεί είναι στιγμές που νιώθω πως πάω να τρελαθώ είναι στιγμές που στη κλωστή πάνω παραπατώ Είναι στιγμές που με χτυπάς και δεν αμύνομαι είναι στιγμές που με κοιτάς και παραδίνομαι είναι στιγμές που απ’τη ζωή νιώθω πως χάνομαι είναι στιγμές που εσύ με κάνεις να αισθάνομαι Σαν ένα ερείπιο που το γκρεμίζουνε που καταρρέει στο λεπτό μόλις το αγγίζουνε σαν ένα ερείπιο που το γκρεμίζουνε που καταρρέει στο λεπτό μόλις το αγγίζουνε Είναι στιγμές που στη ζωή όλα μαυρίζουνε είναι στιγμές που όλα εσένα μου θυμίζουνε είναι στιγμές που απ’τη ζωή νιώθω πως χάνομαι είναι στιγμές που εσύ με κάνεις να αισθάνομαι Σαν ένα ερείπιο που το γκρεμίζουνε που καταρρέει στο λεπτό μόλις το αγγίζουνε σαν ένα ερείπιο που το γκρεμίζουνε που καταρρέει στο λεπτό μόλις το αγγίζουνε		Ima trenutaka, kad hodam po jednoj tankoj žici tako maloj, tako tankoj i spremnoj da pukne ima trenutaka, kad osećam da ću da poludim ima trenutaka, kad se oklizneš, na toj žici ima trenutaka, kad mi zadaješ udarce i ne branim se ima trenutaka, kad me gledaš i predajem se ima trenutaka, kad u životu osećam kako se gubim ima trenutaka, kad me činiš da se osećam Kao jedna ruševina koju ruše koja se ruši, čim je dodirnu Kao jedna ruševina koju ruše koja se ruši, čim je dodirnu Ima trenutaka, kad u životu sve postane crno ima trenutaka, kad me sve na tebe podseća ima trenutaka, kad u životu osećam kako se gubim ima trenutaka, kad me činiš da se osećam Kao jedna ruševina koju ruše koja se ruši, čim je dodirnu Kao jedna ruševina koju ruše koja se ruši, čim je dodirnu
Sergioserbia © 05.07.2007

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info