Unfortunately | ||
Ήρθες ξαφνικά σαν αέρας που ήρθε να με πάρει όνειρα μισά που δεν περίμενα να δω μες στον ουρανό περπατούσες δίπλα στο φεγγάρι μες στον ουρανό κάθε βράδυ σε ζητώ Έχει σύννεφα απόψε δεν μπορώ τα μάτια σου να δω τη ζωή μου έλα και κόψε δυστυχώς ακόμα σ’ αγαπώ Έχω πει σ’ όλο τον κόσμο ότι δε σε θέλω άλλο πια κι όσο θέατρο κι αν παίζω δυστυχώς σε σκέφτομαι ξανά Χρόνια τριγυρνώ περιφέρομαι μες στη ζωή σου δε σε συγχωρώ που μ’ αφήνεις στα σκαλιά χρόνια προσπαθώ φυλακή να βάλω το φιλί σου κι όλο ξεγλιστρά η γλυκιά σου αγκαλιά | You came suddenly like a storm which came to take me I didn’t expect to see half dreams In the sky you were walking by the moon In the sky, I look for you every night There are clouds tonight I cannot see your eyes Come and cut my life, unfortunately I still love you I have told to the people that I don’t want you anymore But as long as I play in theatre (I pretend), unfortunately I’m thinking of you again For years I wander I turn around in your life I don’t forgive you, that you leave me in the stairs (you abandon me) For years I try to put your kiss in jail And every time your sweet hug escapes | |
maria_gr © 06.07.2007 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info