My song
Αγάπες μου μεγάλες δε με βοηθάει η μνήμη μου,
Ξέχασα πολλά μα όχι και εκείνα που,
Εκείνα που έχω ζήσει, το σπίτι που μεγάλωσα,
Οι πρώτες μου αγάπες και οι φίλοι αυτοί που μάλωσα.
Ήμουν μικρός, μεγάλα ήταν τα έργα μου,
Μεγάλα όσο μεγάλη και του δάσκαλου η βέργα που
Μου `καιγε τα δάχτυλα μέσα στις παλάμες μου
Σημάδια σαν αυτά που `χω αφήσει στις αλάνες που
Έπαιζα με φίλους που δεν είχανε ονόματα
Και λέρωνα τα ρούχα μου με αίματα και χώματα.
Γύριζα στο σπίτι κι η μάνα μου με χτύπαγε,
Κι ο συχωρεμένος ο παππούς μου κρυφοκοίταγε,
Όταν είχα διάβασμα αλλού έτρεχε η σκέψη μου,
Παιχνίδι ήταν θυμάμαι η αγαπημένη λέξη μου
Αυτή κι άλλες πολλές που μ’ έμαθε ο γέρος μου
Κάθε φορά που θύμωνε ή έπαιρνε το μέρος μου
Θυμάμαι, θυμάμαι.
Και το τραγούδι μου, για σένα θα το πω
Που κλαις αδιάκοπα ένα χωρισμό
Με δάκρυ τ’ όνειρο το πλήρωσα κι εγώ
Κι όμως δεν έπαψα στιγμή να τραγουδώ.
Ναι λοιπόν δεν έπαψα τραγούδια μόνο έγραψα
Ξέθαψα στιγμές, γεγονότα φίλε ξέγραψα
Και έφτασε η στιγμή, για κάποια δικαιώθηκα
Και γι’ άλλα που δεν έφταιγα ολόκληρα χρεώθηκα
Πλήρωσα το τίμημα από το ξεκίνημα
Βρέθηκα αντιμέτωπος μ’ όλο το hip hop κίνημα
Γιατί ήμουνα αυτός που τόλμησα τ’ αλλιώτικο
Μ’ έναν δικό μου τρόπο λίγο πιο πειραιώτικο
Δεν κάνω επανάσταση απλά ζω σ’ άλλη διάσταση
Διάλεξα ρόλο και σενάριο στην παράσταση,
Άσταση σε μένα στο χαρτί μου και στην πένα
Και όσα μας πληγώσαν περασμένα ξεχασμένα
Σκύβω το κεφάλι, πάλι μόνος πάλι,
Πάλι νιώθω ευάλωτος και πίνω απ’ το μπουκάλι
Οι ανάσες πάλι στάζουν απ’ τα χείλη
Πάλι είμαι μόνος μπρος στης καρδιάς την πύλη
Θυμάμαι, θυμάμαι, θυμάμαι...
Και το τραγούδι μου, για σένα θα το πω
Που κλαις αδιάκοπα ένα χωρισμό
Με δάκρυ τ’ όνειρο το πλήρωσα κι εγώ
Κι όμως δεν έπαψα στιγμή να τραγουδώ.
My big loves my memory doesn’t help me,
I forgot a lot, but not these that,
These that I have lived, the house in which I grew up,
My first loves and the friends I have fought with.
I was small, my actions were big,
Big as big was my teacher’s stick which
It was burning my fingers in my palms
Marks like these which I have left in the fields where
I was playing with friends who they didn’t have names
And I was soiling my clothes with blood and dirt.
I was returning to my house and my mother used to hit me,
And my excused grandfather was looking secretly,
When I had to read my thought was running elsewhere,
My favourite word, I remember, was game
This and many others that my old man (father) taught me
Every time where he got mad or he was by my side
I remember, I remember.
And my song, I’ll say it for you
That you cry continuously for a separation
With tear I paid the dream
But I never stopped to sing neither for a moment.
Yes then, I never stopped, I only wrote songs
I unburied moments, I erased, my friend, events
And the moment has come, for some I was justified
And for others that I wasn’t responsible, I was charged.
I paid the price from the beginning
I found myself facing the entire hip hop movement
Cause I was the one who dared something different
With my own style, little bit more from Piraeus
I don’t resist, I just live in another dimension
I’ve chosen role and script in the show,
Resurrection to me, to my paper and to the pen
And all the things that hurt us, passed, forgotten
I bend the head, again alone again,
I feel susceptible again and I drink from the bottle
The breaths drip again from the lips
I’m alone again in front of the heart’s gate
I remember, I remember, I remember…
And my song, I’ll say it for you
That you cry continuously for a separation
With tear I paid the dream
But I never stopped to sing neither for a moment.x2
maria_gr © 08.07.2007