E io qui
Της νύχτας το παράπονο
τ’ αντίο σου το άπονο
απόψε μου ματώνει την καρδιά
εσύ αλλού μοιράζεσαι
για μένα πια δε νοιάζεσαι
ανάβεις την καινούργια σου φωτιά.
Κι εγώ εδώ, μπροστά στης μοναξιάς τον πανικό
να ψάχνω λίγη δύναμη να βρω
στην άκρη του γκρεμού να κρατηθώ,
κι εγώ εδώ, χαράματα ν’ αγγίζω το κενό
να σβήνω και να λέω ότι ζω
κι ακόμα πιο πολύ να σ’ αγαπώ.
Ξημέρωσε και χάνομαι
το σώμα μου αισθάνομαι
ν’ αδειάζει από μυαλό κι από καρδιά,
εσύ στην απουσία σου
και στην υποκρισία σου
κρατάς καινούργια αγάπη αγκαλιά.
Κι εγώ εδώ, μπροστά στης μοναξιάς τον πανικό
να ψάχνω λίγη δύναμη να βρω
στην άκρη του γκρεμού να κρατηθώ,
κι εγώ εδώ, χαράματα ν’ αγγίζω το κενό
να σβήνω και να λέω ότι ζω
κι ακόμα πιο πολύ να σ’ αγαπώ.
Κι εγώ εδώ.
Il lamento della notte
il tuo addio senza rincrescimento
questa sera mi fa sanguinare il cuore
tu sei destinato altrove
non hai piu' sentimenti per me
accendi il tuo nuovo fuoco
E io qui, di fronte al panico della solitudine
cercando di trovare un po' di forza
di trattenermi dall'orlo del precipizio,
e io qui, ad abbracciare il vuoto all'alba
ad estinguermi e a dire che vivo
che ti amo ancora di piu'.
Si e' fatto giorno e mi sento persa
sento il mio corpo
vuotarsi di mente e di cuore
tu nella tua lontanaza
e nella tua ipocrisia
tieni fra le braccia un nuovo amore.
E io qui, di fronte al panico della solitudine
cercando di trovare un po' di forza
di trattenermi dall'orlo del precipizio,
e io qui, ad abbracciare il vuoto all'alba
ad estinguermi e a dire che vivo
che ti amo ancora di piu'.
E io qui.
roberto patritti, roberto patritti © 08.07.2007