Niciodată la un adio
Στέκεσαι στην πόρτα με κοιτάς θέλεις να δω οτι μ’αφήνεις δακρυσμένος δεν σου πάει εσένα να πονάς ούτε να είσαι λυπημένος Ποτέ σε ένα αντίο δεν κλαίνε και οι δύο κλαίει μονάχα αυτός που αγάπησε καρδιά μου πιο πολύ άσε με εδώ στο κρύο να κλάψω εγώ για δύο που απόψε φεύγεις και μου παίρνεις μ’ένα αντίο τη ζωή Είναι ο δικός μας χωρισμός μία ταινία που μας δόθηκαν οι ρόλοι το σενάριο γράφει δυστυχώς οτι στο τέλος μένω μόνη Ποτέ σε ένα αντίο δεν κλαίνε και οι δύο κλαίει μονάχα αυτός που αγάπησε καρδιά μου πιο πολύ άσε με εδώ στο κρύο να κλάψω εγώ για δύο που απόψε φεύγεις και μου παίρνεις μ’ένα αντίο τη ζωή Εσύ δεν έχεις το δικαίωμα να κλαις αυτό σου λέω είναι δική μου υπόθεση αφού απ’τους δυο μας το αντίο εσύ το λες τί λόγο έχεις και πικραίνεσαι εσύ		Stai în uşă, mă priveşti Vrei să văd că mă laşi înlăcrimat Nu-ţi merge ţie să suferi Nici măcar să fii trist Niciodată la un adio nu plâng doi Plânge numai cel care a iubit, dragul meu, mai mult Lasă-mă aici, în frig să plâng pentru doi Pentru că pleci diseară şi îmi iei viaţa cu un adio Este despărţirea noastră Un film care ne-a aranjat rolurile Scenariul scrie, din păcate, Că la sfârşit rămân singură Niciodată la un adio nu plâng doi Plânge numai cel care a iubit, dragul meu, mai mult Lasă-mă aici, în frig să plâng pentru doi Pentru că pleci diseară şi îmi iei viaţa cu un adio Tu nu ai dreptul să plângi Aceasta îţi spun, este presupunerea mea De îndată ce dintre noi doi tu spui adio Ce discurs ai şi te întristezi
Verona, Veronica © 09.07.2007

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info