Nu eşti aici
Μια φωτογραφία σου παλιά
Δάκρυα ποτισμένη και φιλιά
Όλη μου η ζωή έχει τώρα πια σημαδευτεί
Ήταν ένα βράδυ βροχερό
Είχα ένα προαίσθημα κακό
Βγήκε τελικά αληθινό
Κι όλα σκοτεινιάσαν ξαφνικά
Δεν είσαι εδώ δεν είσαι πουθενά
Μια απουσία μια ατέλειωτη σιωπή
Δεν είσαι εδώ δεν είσαι πουθενά
Δεν το αντέχω πως για πάντα έχεις χαθεί
Πέφτει όπως τότε μια βροχή
Μια σειρήνα ουρλιάζει σαν τρελή
Μέσα μου ξυπνά η ανάμνηση σου που πονά
Δεν είσαι εδώ δεν είσαι πουθενά
Μια απουσία μια ατέλειωτη σιωπή
Δεν είσαι εδώ δεν είσαι πουθενά
Δεν το αντέχω πως για πάντα έχεις χαθεί
O fotografie veche de a ta
De lacrimi şi sărutări udată
Toată viaţa mea acum nu mai are sens
A fost o seară ploioasă
Am avut o presimţire proastă
Intr-un sfârşit a ieşit aşa
Şi deodată toate s+au întunecat
Nu eşti aici, nu eşti nicăieri
O absenţă, o tăcere nesfârşită
Nu eşti aici, nu eşti nicăieri
Nu suport că pentru totdeauna te-ai pierdut
Cade ca atunci o ploaie
O sirenă urlă ca o nebună
Înăuntrul meu se trezeşte amintirea ta care doare
Nu eşti aici, nu eşti nicăieri
O absenţă, o tăcere nesfârşită
Nu eşti aici, nu eşti nicăieri
Nu suport că pentru totdeauna te-ai pierdut
Verona, Veronica © 11.07.2007