De parcă ai fi aici | ||
Είναι στιγμές που η μοναξιά μ’ αγκαλιάζει δυνατά και με τρελαίνει η σιωπή και στο δικό μου το μυαλό ένα δωμάτιο κλειστό μοιάζει να είναι όλη η γη Είναι στιγμές που ότι ζητώ είναι να τρέξω να σε βρω και να σε πάρω αγκαλιά και κάνω πρόβες τι θα πω μόνος μιλώ και απαντώ παίζω δυο ρόλους στα κρυφά παίζω δυο ρόλους κάθε βράδυ στα κρυφά Σαν να είσαι εδώ για μένα σου μιλώ σαν να είσαι εδώ τα βράδια μου περνώ σαν να είσαι εδώ παρέα μου κρατάς σαν να είσαι εδώ αγάπη μου ζητάς Βγαίνω στους δρόμους σαν τρελός χωρίς να νοιάζομαι το πως θέλω μονάχα να σε δω αδιαφορώ αν με κοιτούν αν με λυπούνται ή αν γελούν εγώ στιγμή δε σταματώ και κάνω πρόβες τι κουβέντες θα σου πω Σαν να είσαι εδώ για μένα σου μιλώ σαν να είσαι εδώ τα βράδια μου περνώ σαν να είσαι εδώ παρέα μου κρατάς σαν να είσαι εδώ αγάπη μου ζητάς | Sunt clipe când singurătatea Mă îmbrăţişează puternic şi tăcerea mă înnebuneşte Şi în mintea mea O cameră încuiată Pare să fie întreg pământul Sunt clipe când tot ce cer este Să alerg să te găsesc şi să te îmbrăţişez Şi repet ce îţi voi spune Singur vorbesc şi răspund Joc două roluri în taină Joc două roluri în fiecare seară în taină De parcă ai fi aici despre mine îţi vorbesc De parcă ai fi aici serile mi le petrec De parcă ai fi aici companie îmi ţii De parcă ai fi aici dragoste îmi ceri Ies pe drumuri ca un nebun Fără să-mi pese cât de mult Vreau să te văd Îmi e indiferent dacă oamenii mă privesc Dacă le e milă de mine sau dacă râd Eu nu mă opresc pentru o clipă Şi repet ce cuvinte îţi voi spune De parcă ai fi aici despre mine îţi vorbesc De parcă ai fi aici serile mi le petrec De parcă ai fi aici companie îmi ţii De parcă ai fi aici dragoste îmi ceri | |
Verona, Veronica © 13.07.2007 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info