Immortale
Εσύ με διώχνεις κι εγώ γυρίζω,
είσαι τo κέντρο της γης.
Εσύ ανθίζεις κι εγώ λυγίζω,
να με διαλύσεις προσπαθείς.
Τι φαρμάκι, τι μαχαίρι από τo δικό σoυ χέρι,
δεv υπάρχει θάνατος.
Τι κι αv είναι τo φιλί σoυ
η χαριστική βολή σoυ,
έχω γίνει αθάνατος.
Δεv υπάρχει θάνατος.
Εγώ αγάπη, εγώ θυσία
κι εσύ μετράς τις αγκαλιές.
Εγώ δακρύζω όταν σ’ αγγίζω
κι εσύ με ντύνεις με ντροπές.
Tu mi respingi ed io ritorno
sei il centro della terra.
Tu sei in fiore ed io appassisco,
stai cercando di liquidarmi.
Ma che veleno, ma che coltello in mano tua,
la morte non esiste.
Anche se i tuoi baci
sono il colpo di grazia,
io sono diventato immortale.
Non esiste la morte.
Io amore, io sacrificio
e tu conti gli abbracci.
Io piango quando ti tocco
e tu mi vesti di vergogne.
roberto patritti, roberto patritti © 16.07.2007