Primul nostru sărut

Ένας ουρανός σαν αγκαλιά
ένας ήλιος που χαμογελά
Πήρα απ’ τη θάλασσα το χρώμα που φορά
Κι έβαψα γαλάζια την παλιά μου μοναξιά

Σου λέω
ήρθες και μου άλλαξες για πάντα τη ζωή
χάνομαι στο πρώτο μας φιλί
μες τα μάτια σου τελειώνει απόψε η λογική
κι όλα αρχίζουν πάλι απ την αρχή

Και στ’ ορκίζομαι μωρό μου
δεν φοβάμαι τώρα πια
παίρνω φόρα και βουτάω στης καρδιάς μου τα βαθιά
Σου τ’ ορκίζομαι ψυχή μου
κάθε μέρα που θα ρθει
θα `χει πάντοτε τη γεύση απ’ το πρώτο μας φιλί
απ’ το πρώτο μας φιλί
απ’ το πρώτο μας φιλί

Άφησα στο χτες τη συννεφιά
κι ότι μου ματώνει την καρδιά
κλείδωσα τις νύχτες της ατέλειωτης σιωπής
κι άνοιξα την πόρτα άγγελέ μου για να μπεις


Un cer ca o îmbrăţişare
Un soare care zâmbeşte
Am luat de al mare culoarea pe care o poartă
Şi am vopsit în albastru vechea mea singurătate

Îţi spun
Ai venit şi mi-ai schimbat viaţa pentru totdeauna
Mă pierd la primul nostru sărut
În ochii tăi se termină logica în seara asta
Şi toate o iau iarăşi de la început

Şi ţi-o jur, dragul meu,
Acum nu mă mai tem
Îmi iau avânt şi mă scufund În adâncul inimii mele
Ţi-o jur, sufletul meu,
Fiecare zi care va veni
Va avea întotdeauna gustul primului nostru sărut
Al primului nostru sărut
Al primului nostru sărut...

Am lăsat zilei de ieri vremea înnorată
Şi ce îmi face să sângereze inima
Am închis nopţile tăcerii nesfârşite
Şi am deschis uşa, îngerul meu, ca să intri

Verona, Veronica © 17.07.2007

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info