Mi sangre
Το αίμα μου μπορούσα εγώ
Για σένανε να δώσω
Το είναι μου και την ψυχή
Να σου τα παραδώσω
Μα εσύ ποτέ δεν μπόρεσες
Να μ’ αγαπήσεις τόσο
Μαχαίρι αγάπη μου κρατούσες
Που κάρφωσες σε μένανε
Και το αίμα που έτρεχε κοιτούσες
Δεν είχες αίμα δει ποτέ
Κόκκινο, δεν ήταν κόκκινο
Είχε το χρώμα τ’ ουρανού
Και την αγάπη ενός τρελού
Κι έσταζε έτσι όπως έσταζε
Έπαιρνε σχήματα τρελά
Θύμιζε εσένα φοβερά
Το αίμα μου μαρμάρωσε
Στο παγερό σου αντίο
Κι η καρδιά μου πάγωσε
Και έσπασε στα δύο
Mi sangre yo podría
dar por ti,
mi ser y mi alma
entregártelos,
pero tú nunca pudiste
amarme tanto.
Amor mío, sujetabas un puñal
que me clavaste
y mirabas la sangre que corría:
jamás habías visto sangre.
Roja, no era roja,
tenía el color del cielo
y el amor de un loco.
Y tal cual se derramaba
adoptaba locas formas,
recordaba increíblemente a ti.
Mi sangre se detuvo
con tu adiós
y mi corazón se heló
y se partió en dos
ale_ispania © 19.07.2007