The Road, the Time and the Pain
Σαν ξημερώσει η μέρα μη θυμηθείς.
Λαβύρινθος η μνήμη και θα χαθείς.
κι είναι πολύς ο δρόμος να τον μετράς
μ’ ένα σχοινί στη θέση της καρδιάς.
Κυλάει το ποτάμι και προχωρά,
σου παίρνει τη στιγμή σου και τη γερνά.
Κι είναι πολύς ο χρόνος να τον μετράς
μ’ ένα ρολόι στη θέση της καρδιάς.
Ασήμαντες εικόνες σε κυνηγούν.
Οι φίλοι σου κοιμούνται και πώς να δουν!
Κι είναι πολύς ο πόνος να τον μετράς
με μια καρδιά στη θέση της καρδιάς.
At the downing day, reminisce not
Memory is a labyrinth and you will get lost
and the road is too much to measure
with a rope in the place of the heart...
Flows the river and goes forth
taking your moment and making it old
and the time is too much to measure
with a clock in the place of the heart...
Figures of no meaning haunt you
these friends of yours are sleeping, how are they to see?
and the pain is too much to measure
with a heart in the place of the heart...
Arikkado, Νίκος Ματσαμπλώκος © 30.07.2007