Come un esiliato cammino | ||
Σαν τον εξόριστο γυρίζω μες στα ξένα, περιπλανιέμαι ο φτωχός εδώ κι εκεί σαν το πουλάκι το τρομαγμένο, που του γκρεμίσαν τη φωλιά του κεραυνοί. Στα μαύρα ξένα που γυρνώ, σαν τον εξόριστο περνώ. Μέρα και νύχτα στα σκοτάδια βουτηγμένος, με περιζώνουν πάντα σύννεφα βαριά, ποτέ δε βγήκε για μένα ήλιος, ποτέ τα μάτια μου δεν είδαν ξαστεριά. Σαν τον εξόριστο γυρίζω μες στα ξένα, ούτε χλωρό κλαρί δε βρίσκω να σταθώ, όλα τα όνειρα που έπλαθα χαθήκαν στους μαύρους τόπους που παντέρημος γυρνώ. | Come un esiliato cammino in terra straniera, vago come un povero qui e la' come un uccellino spaurito cui le folgori hanno distrutto il nido. Nella tetra terra straniera in cui giro, come un esiliato cammino. Giorno e notte immerso nell'oscurita', mi circondano sempre nuvole pesanti, non e' mai uscito il sole per me, mai i miei occhi han visto il cielo azzurro. Come un esiliato giro in terra straniera, ne' trovo un ramo verde su cui appollaiarmi, tutti i sogni che avevo fatto sono andati persi nei posti tristi in cui desolato giro | |
roberto patritti, roberto patritti © 05.08.2007 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info