Nuit sans lune
Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι
το σκοτάδι είναι βαθύ
κι όμως ένα παλληκάρι
δεν μπορεί να κοιμηθεί
Άραγε τι περιμένει
απ’ το βράδυ ως το πρωί
στο στενό το παραθύρι
που φωτίζει με κερί
Πόρτα ανοίγει πόρτα κλείνει
με βαρύ αναστεναγμό
ας μπορούσα να μαντέψω
της καρδιάς του τον καημό
La nuit tomba dιpourvue de lune
L'obscuritι est profonde
Un jeune homme pour autant
N'arrive pas ΰ dormir
Que peut-il donc attendre
Du soir jusqu'au matin
A la fenκtre ιtroite
Illuminιe par une bougie
Il ouvre la porte, puis la referme
En poussant un grand soupir
Si je pouvais seulement deviner
Le chagrin qui ronge son coeur...
Hakan © 07.05.2005