Karagiozi
Καραγκιόζη ξεχασμένε συντροφιά μου παιδική
γελωτοποιέ θλιμμένε είσαι ίδια η ζωή
δε ζητάω Παναγιά μου να με κάνεις πλούσιο
να ‘χω μόνο την υγειά μου και τον επιούσιο
Καραγκιόζη ταπεινέ φίλε μας φτωχέ κι αγνέ
τι αλήθειες που μας λες όταν κάθεσαι και κλαις
από μίσος κι αδικία φύλα το καλύβι μου
να πλαγιάζω με ευτυχία στο φτωχό στρωσίδι μου
Καραγκιόζη ταπεινέ φίλε μας φτωχέ κι αγνέ
τι αλήθειες που μας λες όταν κάθεσαι και κλαις
καραγκιόζη ξεχασμένε συντροφιά μου παιδική
γελωτοποιέ θλιμμένε είσαι ίδια η ζωή
Karagiozi, my forgotten childhood companion,
sad clown, you are life itself
Mother Mary, I don't ask you to make me rich
let me have only my health, and know what's essential.
Karagiozi, humble friend, poor and innocent,
such truths you tell us when you sit down and cry!
From hate and injustice protect my roof,
that I may lay down happy on my poor little bed.
Karagiozi, humble friend, poor and innocent,
such truths you tell us when you sit down and cry!
Karagiozi, my forgotten childhood companion,
sad clown, you are life itself.
Geeske © 03.04.2004