I liberi e belli (M. Eleftheriou)
Οι φίλοι που ’χω χάσει και δεν κυκλοφορούν
ουρανούς παλιούς φορούν και στο περιθώριο ζουν.
Πληρώσαν τα όνειρά τους και πάντα μετρητοίς
τους πληρώσαμε κι εμείς για να μείνουν αφανείς.
Οι ελεύθεροι κι ωραίοι ζουν σε κάποιες φυλακές,
μες στα τείχη που ’χει χτίσει ο καθένας για να ζήσει
τις μεγάλες του στιγμές.
Εγώ δεν είχα τύχη να ζήσω μαγικά,
με δυο ψίχουλα πικρά ζούσα χρόνια στη σκιά.
Γυρνούσα διψασμένος και βράδιαζε νωρίς
και σταγόνες της βροχής είν’ αυτά που θα μου πεις.
Οι ελεύθεροι κι ωραίοι ζουν σε κάποιες φυλακές,
μες στα τείχη που ’χει χτίσει ο καθένας για να ζήσει
τις μεγάλες του στιγμές.
Gli amici perduti non più circolanti
guardano vecchi cieli e vivono al margine
hanno pagato i loro sogni e sempre sull'unghia
pure noi li abbiamo pagati per non farsi più vedere.
I liberi e belli vivono in certe loro prigioni
dentro mura che ciascuno ha eretto per vivere
i suoi grandi momenti
Io non ebbi in sorte di vivere magicamente
con due briciole amare ho vissuto anni nell'ombra
mi aggiravo assetato e la sera scendeva presto
e gocce di pioggia sono le cose che mi dirai
I liberi e belli vivono in certe loro prigioni
dentro mura che ciascuno ha eretto per vivere
i suoi grandi momenti
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 14.08.2007